Na przestrzeni dziejów w życiu wielu narodów niejednokrotnie pojawiały się jednostki wybitne, które swą działalnością wywarły trwały wpływ na otaczającą ich rzeczywistość.

Nie tylko w wymiarze jednostkowego bytu narodu czy państwa, ale także w odniesieniu szerszym, europejskim. Należy do nich niewątpliwie największy poeta polski Adam Mickiewicz. Każde pokolenie Polaków- czytelników znajduje w jego utworach coś nowego, coś dla siebie. Skala podejmowanych przez poetę działań była szeroka: poezja, religia, polityka. Dla nas wszystkich ciągle najważniejszym tematem utworów jest jednak Polska - jej historia, jej dziejowa misja, walka o wyzwolenie.

Adam Bernard Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu koło Nowogródka. Jego rodzice pochodzili z drobnej szlachty. W latach 1816-1823 Mickiewicz studiował na Uniwersytecie Wileńskim. W 1817 roku wraz z przyjaciółmi m.in. Tomaszem Zanem, Józefem Jeżowskim, Franciszkiem Malickim założył Towarzystwo Filomatów. Ci młodzi ludzie zorganizowali się po to, aby bawić się i uczyć. W 1819 późniejszy poeta rozpoczął pracę w kowieńskim gimnazjum, a rok później poznał Marylę Wereszczakównę wielką i niespełnioną miłość swojego życia. W 1823 roku Nikołaj Nowosilcow rozpoczął śledztwo w sprawie tajnych związków młodzieżowych na Litwie. Mickiewicz został aresztowany i osadzony w wiezieniu mieszczącym się w dawnym klasztorze Bazylianów.

Pięcioletni pobyt na zesłaniu był dla poety czasem bardzo owocnym. Mickiewicz znalazł się wśród kulturalnych elit Moskwy i Petersburga, gdzie cieszył się sławą. Zachwycano się jego improwizacjami, tłumaczono jego utwory. Wykształcenie poety wzbudzało uznanie i szacunek. Po pobycie w Rosji Mickiewicz udał się w podróż po Europie, zwiedził wtedy: Niemcy, Austrię, Szwajcarię, Włochy. Nawiązał w tym czasie wiele artystycznych znajomości m.in. z wybitnym pisarzem niemieckiego romantyzmu Johannem Wolfgangiem Goethem.

W tym czasie w Polsce wybucha powstanie listopadowe, w którym poeta nie wziął jednak udziału. Od 1832 roku Mickiewicz osiadł w Paryżu, by dwa lata później ożenić się z Celiną Szymanowską 22 letnią córką znakomitej pianistki Marii Szymanowskiej Poeta miał z nią sześcioro dzieci. Jego życie uległo zmianie, stał się ojcem rodziny, który musiał zapewnić utrzymanie. Zdobył wtedy posadę profesora literatury łacińskiej w Lozannie, by jednak później wrócić do Paryża i objąć katedrę języka i literatury słowiańskiej w College de France.

Adam Mickiewicz w 1841 roku poznał Andrzeja Towiańskiego założyciela Koła Sprawy Bożej, będącego grupą religijno-mistyczną. Poeta długo pozostawał pod jego wpływem. W tym samym czasie Mickiewicz redagował czasopismo "Trybuna Ludów". Gdy pojawiła się kolejna nadzieja na odzyskanie niepodległości dla Polski, a była nią wojna krymska, Mickiewicz postanowił wyruszyć na Wschód do Turcji, gdzie formowały się polskie oddziały. Tam na Wschodzie zaskoczyła go jednak śmierć, zmarł w Konstantynopolu 26 listopada 1855 roku.

Oto biografia tego wybitnego Polaka i Europejczyka. Jeśli chodzi o ogromną spuściznę literacką, którą pozostawił po sobie nie sposób pominąć:
- "Ballad i romansów", których wydanie w 1822 roku przyjmuje się jako datę rozpoczęcia romantyzmu w literaturze polskiej,
- "Dziadów" cz. II, IV, III dramatu romantycznego, w którym Mickiewicz zaprezentował światopogląd romantyka, postawę prometeizmu i krytykę społeczeństwa polskiego,
- "Sonetów odeskich" i "Sonetów krymskich", w których poeta przedstawił poetycki pamiętnik bohatera romantycznego i dał wyraz podziwu nad wspaniałą, egzotyczną przyrodą,
- "Konrada Wallenroda"- powieści poetyckiej, która prezentowała nowy typ bohatera- romantycznego spiskowcy.
Niezwykłe oddziaływanie tej powieści w czasach współczesnych Mickiewiczowi sprawiło, że uważano ja za instruktaż walki z zaborcą,
- "Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego" będących utworem stylizowanym na język biblijny, tchnącym wiarą we wskrzeszenie Polski oraz w jej wielka misję religijną i dziejową,
- "Pana Tadeusza" - epopei narodowej, w której Mickiewicz odwołał się do świata, w którym wyrósł, świata swych wspomnień.

Te i wiele innych utworów wybitnego twórcy sprawiają, że dla nas wszystkich Adam Mickiewicz jawi się jako wybitny człowiek, twórca, Polak i obywatel świata. Nie dziwi nas to, że tak wiele szkol na terenie Polski, a także za granicą, gdzie powstają polskie szkoły przyjmuje ADAMA MICKIEWICZA za własnego patrona. I tak się stało, iż Szkoła Podstawowa nr 7 przyjęła imię tego wybitnego człowieka- a my, to znaczy Gimnazjum nr 3 w Zgierzu pójdziemy tym samym śladem.